Na całym świecie oporność na leczenie lekami przeciwdrobnoustrojowymi staje się coraz poważniejszym problemem zdrowia publicznego. Oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe jest większa niż zjawisko oporności na antybiotyki. Oprócz opornych na leki bakterii, gatunki oporne na leki przeciwdrobnoustrojowe występują również wśród innych mikroorganizmów, takich jak grzyby, pasożyty i wirusy. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w 2013 roku zdiagnozowano 480.000 nowych przypadków gruźlicy wielolekoopornej (XDR-TB). Innymi organizmami chorobotwórczymi i wysoce zjadliwymi, które również wytworzyły lekooporność są pasożyty malarii; grzyb Candida; oporny na metycylinę Staphylococcus aureus (MRSA); i bakteria wywołująca rzeżączkę. Szacuje się, że co roku bakterie lekooporne są przyczyną 99.000 zgonów w szpitalach Stanów Zjednoczonych.
Czynniki takie jak częste i niepotrzebne stosowanie antybiotyków u pacjentów z zakażeniami wirusowymi, niezakończenie zaleconej kuracji antybiotykowej w leczeniu zakażeń bakteryjnych i częste stosowanie antybiotyków w paszach dla zwierząt przyczyniają się do rozwoju i rozprzestrzeniania się bakterii lekoopornych. Nawet proste środki zapobiegawcze, takie jak mycie rąk nie są powszechnie stosowane. Jest to niezwykle ważne, zwłaszcza w warunkach szpitalnych, gdzie bakterie oporne na leki są powszechnie obecne. Zakażenia szpitalne są jednym z najszybszych sposobów rozprzestrzeniania się bakterii lekoopornych i innych mikroorganizmów w społecznościach. Pacjenci z zakażeniami wywołanymi przez bakterie oporne mają na ogół większe ryzyko powikłań i śmierci niż pacjenci zakażeni tymi samymi bakteriami, które nie są oporne. Według amerykańskiego Centrum Zwalczania Chorób (CDC) corocznie u szacunkowo 648.000 ludzi w Stanach Zjednoczonych rozwijają się zakażenia w czasie ich pobytu w szpitalu. W niedawno opublikowanym w British Medical Journal badaniu autorzy wywnioskowali, że najczęściej stosowane antybiotyki mogą wkrótce stać się nieskuteczne, zwłaszcza u dzieci z zakażeniami układu moczowego (ZUM) i dróg oddechowych oraz innymi, ponieważ dzieci w dalszym ciągu mają i rozprzestrzeniają bakterie oporne przez dłużej niż sześć miesięcy po zakończeniu leczenia. Dlatego pilnie potrzebne są metody kontrolowania tego problemu.
Pojawienie się i rozprzestrzenianie organizmów opornych na działanie antybiotyków
jest wynikiem niekontrolowanego, a często nadmiernego stosowania substancji przeciwdrobnoustrojowych
u ludzi i zwierząt. Specyficzna kombinacja mikroelementów
może wpłynąć na zmniejszenie oporności bakterii na antybiotyki.
Nasi naukowcy przeprowadzili badania z użyciem bakterii lekoopornych, odpowiedzialnych za najczęstsze infekcje. Poszczególne szczepy bakterii, takie jak Staphylococcus (UTI, oddechowe i skórne zakażenia), E. coli i Salmonella (zatrucie pokarmowe, zakażenia układu moczowego, niedokrwistość, niewydolność nerek i śmierć) i L. monocytogenes (objawy grypopodobne), zostały użyte w badaniu.1 Użyte szczepy bakteryjne są\ bardzo oporne na powszechnie stosowane antybiotyki. Po poddaniu określonej kombinacji mikroskładników odżywczych zawierających witaminę C, lizynę, prolinę oraz ekstrakt z zielonej herbaty, te oporne na leki szczepy bakterii wykazywały zwiększoną wrażliwość na antybiotyki. Badaliśmy również wpływ samej witaminy C na bakterie. Chociaż witamina C pomaga zwiększyć wrażliwość bakterii na antybiotyki, to nasze wyniki wskazują, że mieszanka antyoksydacyjnych mikroskładników odżywczych działa znacznie silniej niż sama witamina C.
Nieodpowiedzialne stosowanie antybiotyków przyczynia się do rozwoju bakterii lekoopornych i zagraża naszemu światu sytuacją podobnej do tej, która istniała przed odkryciem penicyliny, kiedy nie było skutecznych sposobów leczenia zakażeń.
Nasze badanie daje nadzieję, że użycie specyficznych mikroskładników odżywczych może pomóc i zwiększyć wrażliwość tych organizmów na aktualne terapie przeciwdrobnoustrojowe.